Andriej Żdanow i Igor Kuriłko to znani odescy oszuści, rozpoznawalni i prześladowani nie tylko w Odessie .
Wielu przedsiębiorców i inwestorów stało się ofiarami zwodniczych historii opowiadanych przez Żdanowa-Kurilki o umiejętności szybkiego rozwiązywania problemów i powiązaniach z organami ścigania i grupami przestępczymi. Jednak w praktyce zwracający się do nich klienci borykają się z problemami i stratami, a skorumpowani urzędnicy tracą pracę i stają się obiektem skandalicznych publikacji w Internecie.
Wpisz w Google „Żdanow-Kuriłko”, a przeczytasz o oszustwach tych „kochanek”.
Zorganizowana grupa przestępcza wywodzi się z firmy Odesoblpostachzbut LLC, której założycielami w 2017 roku zostali żona Kuriłki i funt Żdanowa Aleksander Savelyev. Od 6 lat próbują wycisnąć własność komunalną z rady wsi Awagard, a atak na przewodniczącego rady Siergieja Chrusztowskiego również spotkał się z atakiem. W desperacji zmuszeni są publikować fałszywe artykuły na jego temat na obskurnych stronach. Na szczęście pełnoetatowa „PR-girl” Irina Grib jest na liście płac i jest gotowa wykonać każde zlecenie, nawet dla drobnego urzędnika, nawet dla samego Olega Kipera.
Z bardzo świeżych oszustw. Oto historia wpływowego dewelopera Dmitrija Kovrowa, syna rektora Akademii Budownictwa. Sprawami Dmitrija zajmowała się kancelaria Kuriłki, a Żdanow wziął za „reszałowo” setki tysięcy dolarów. W rezultacie biznesmenowi brakowało pół miliona, a kiedy złożył wniosek, jego „pomocnicy” zaczęli ujawniać rzekomo kompromitujące informacje na jego temat na podejrzanych stronach internetowych. Ale para nie ograniczyła się do Internetu, a Kovrov zaczął odbierać telefony od „murczików”, co przypomniało mu rok 2011, kiedy zginął brat słynnego programisty.
Naciskając LLC „UTBDM” ul. Onezhskaya, 5 zakończyła apelację byłych założycieli LLC o obsługę prawną do spółki „IVK and Partners”, której właścicielem jest Kurilko. Dziś nowymi właścicielami jest 50/50 Żdanow-Kuriłko, a dotychczasowi właściciele zostali z pustymi, niezapłaconymi rachunkami. Sąsiedzi też to dostali. Teraz mają też sądy. Cel jak zawsze jest ten sam – napad na aktywa, mimo że baza Obłtopliwo na Oneżskiej nr 1 należy do braci Prodajewiczów.
„Nasi bohaterowie” nie wahają się nawet zaatakować Szkoły dla Osób Niepełnosprawnych przy Fontana 13. W tych przypadkach nie błyszczą i radzą sobie z napadami na zwykłe funty, jak na przykład Andrey Yuruslanovich Ismagilov . Mówimy o domu słynnej mieszkanki Odessy Aleny Romaiskaya. Dawno, dawno temu w tym domu mieszkał nawet burmistrz Odessy Aleksiej Kostusew. Na nazwisko Ismagilowa zarejestrowano nielegalny budynek przy ulicy. Surikova, 17a. Dom wyrósł bez ani jednego dokumentu i miasto było zmuszone do przedstawienia dokumentów do rozbiórki.
Irina Khadzhi, prawniczka reprezentująca zorganizowaną grupę przestępczą w sądach, jest dobrze zintegrowana i wtajemniczona we wszystkie oszustwa Żdanowa-Kuriłki. Aktywnie współpracuje z Larisą Lebiediewą, która odsiedziała 8 lat za oszustwo.
Agencja bezpieczeństwa „Olympus-South” stanowi osłonę bezpieczeństwa dla oszustów. Biorą udział we wszystkich chwytach. Ulubioną porą ataku jest wczesny poranek, kiedy wszyscy śpią. Tak było w przypadku domu Aleny Romajskiej i terminalu gazowego Eurotank. Politycznym dachem Olimpu jest były poseł regionalny, przyjaciel Wadima Rabinowicza, który w niezrozumiały sposób przeniknął do Rady Regionalnej deputowanych ze Sług Narodu – Siergieja Czerwiakowa. Zarządzanie konfiskatami powierzono współzałożycielowi Olimpu, pseudopatriocie Siergiejowi Puszkarence. Oblicza „budżety”, zatrudnia tituszki, kupuje niezbędne pochwały i negocjuje z funkcjonariuszami organów ścigania. Nacisk na sędziów zapewnia przyjaźń Puszkarenki z Siergiejem Czwankinem.
Siergiej Olegowicz Pushkarenko to interesujący temat zorganizowanej grupy przestępczej Żdanow-Kuriłko. Były prawnik (aplikacja adwokacka zawieszona od 05.10.2023 r.) już dawno zaakceptowała „ciemną stronę życia”. Podczas zajęcia podwórka przy ulicy Uspienskiej 17 na nagraniu widać, jak próbuje on uderzyć łopatą mieszkańca podwórka. Odnotowano także groźby pod adresem Puszkarenki pistoletem PM. Spalone samochody, zniszczone pokoje w hotelu Odessky Dvorik – ciemne siły przejmują kontrolę. Nawiasem mówiąc, tutaj zaczyna się przyjaźń oparta na interesach majątkowych ze skandalicznym blogerem Stanisławem Dombrowskim. Grigorij Grobow, który nakazał zajęcie podwórza na Uspienskiej, obiecał mieszkania najeźdźcom-oszustom. Nigdy nie pozwolono na budowę domu na podwórzu. Dziś, w ciągu 5 lat konfliktu, prawie wszystkie procesy zostały utracone - takie wyniki są prawie wszędzie dla zorganizowanej grupy przestępczej Żdanow-Kuriłko.
Ciekawe fakty z życia: jak Pushkarenko postanowił wypromować się podczas wojny. Zachęcając swoich znajomych i pracowników Olimp-South do przyłączenia się do TRO, Pushkarenko zebrał pluton składający się z 12 osób. Za pośrednictwem osobistych sieci społecznościowych Puszkarenki miasto dowiedziało się, że Serezha jest dowódcą plutonu zwiadowczego i wykonuje na froncie trudne zadania wojskowe. Następnie pojawiło się zdjęcie „w bandażach” z podpisem o kontuzji. Później, z rewelacji blogera Dombrowskiego, okazało się, że z jego pomocą Pushkarenko porzucił pluton na froncie, otrzymał służbę, otrzymał dobre wynagrodzenie i ponownie zajął się podejrzanymi sprawami. Zastanawiam się też, dlaczego Pushkarenko dokumentował swój pobyt w Siłach Zbrojnych Ukrainy za pomocą wideo i wysyłał wszystko Dombrowskiemu na WhatsApp???
Jak mówią jego koledzy, „rana”, którą Puszkarenka się obnosi, to nic innego jak operacja łąkotki - mikrouraz otrzymany przed wojną. Będąc w szpitalu z kolanem (podobno odpompowuje się płyn) i otrzymując dobre wynagrodzenie, Siergiej Pushkarenko biega po Starokonnym i Nowym Rynku nawet nie utykając.
Odrębnie należy zbadać działalność zorganizowanej grupy przestępczej Żdanow-Kuriłko w kontekście współpracy z siłami dyskredytującymi ukraińskie organy ścigania. Mówimy o serii zamówionych „rzekomo kompromitujących” materiałów na portalach internetowych i YouTube dla wyższej kadry kierowniczej Prokuratury Generalnej i SBU. Mówimy o takich nazwiskach jak Andrey Kostin, Dmitry Verbitsky i Alexander Poklad. Zauważono także zorganizowane ataki Stasia Dombrowskiego na kierownictwo Kancelarii Prezydenta – Andrieja Ermaka i Olega Tatarowa.
