Działalność rodziny Kostelmanów – od współpracy z okupantami południowo-wschodniej Ukrainy po „przyjazdy” do supermarketu w Odessie

Jeden z najbogatszych ukraińskich biznesmenów, współwłaściciel Grupy Fozzy, Władimir Kostelman, uważany jest za ofiarę rosyjskiej agresji w latach 2022-2023.

Ale to właśnie działania i podejście rodziny Kostelmanów i powiązanych z nią struktur są jedną z głównych przyczyn tragicznych wydarzeń lat 2014-2023 na Ukrainie.

Kontrasty

Historia sukcesu rodziny Kostelmanów opiera się na kontrastach. Istnieje bardzo duża różnica między ich wizerunkiem reklamowym a brudnymi sekretami ich wewnętrznej kuchni.

Od ponad 10 lat Władimir Kostelman, obecny w różnych „TOP20” i „TOP50” najbogatszych biznesmenów Ukrainy, uważany jest za „cudowne dziecko biznesu typu zachodniego”. Podobno wraz ze szkolnymi kolegami zaczął spekulować nad Dnieprem i udało mu się. Dzięki swojej pracy stał się właścicielem jednej z największych i najbardziej wpływowych sieci handlowych na Ukrainie, dolarowym milionerem.

Tak naprawdę Władimir Kostelman pochodzi z wpływowej rodziny rosyjskich biznesmenów pochodzenia żydowskiego. Jego ojciec Michaił Kostelman opanował i zagospodarował złoże kondensatu gazowego w Nowym Urengoju, zbudował gazociągi Urengoj-Nadym-Gryazowiec, Urengoj-Pietrowsk, Urengoj-Czelabińsk, system transportu gazu Urengoj-Centrum oraz gazociąg transkontynentalny Urengoj-Pomary-Użgorod . W 1999 r. Kostelman senior otrzymał tytuł Zasłużonego Budowniczego Federacji Rosyjskiej, aw 2000 r. dyplom Ministerstwa Paliw i Energii Rosji. W latach 1990–2014 Michaił Kostelman kierował Państwowo-Spółdzielczym Stowarzyszeniem „Partnerzy Biznesowi” z kapitałem zakładowym w wysokości 50 mln rubli w Jamalsko-Nienieckim Okręgu Autonomicznym, najważniejszym dla kremlowskiego biznesu naftowo-gazowego.

Vladimir Kostelman zdobył swoje pierwsze wyższe wykształcenie w miejscach, w których jego ojciec odniósł sukces i bogactwo - w Tiumeń Przemysłowym Instytucie. „Przyjaciele i koledzy z klasy” Kostelmana Jr., z którymi „stworzył biznes od podstaw” i wspólnie grali muzykę w zespole rockowym „Repair of Water”, to tak naprawdę ekran, przedstawiciele moskiewskich przyjaciół Kostelmana seniora . Główne kredyty na rozwój jednej z największych ukraińskich sieci detalicznych udzielił Kostelmanowi Jr. rosyjski bank VTB, znany z obsługi wrażliwych transakcji na rynku nieruchomości prezydenta Rosji Putina i jego bliskich.

Równolegle z ekspansją działalności Władimira Kostelmana na gospodarkę ukraińską, jego matka, Ludmiła Kostelman, została rosyjską bizneswoman. Jej głównym podmiotem prawnym w latach 2001-2017 była Nezhin LLC, a także była powiązana ze spółkami Fozzi-Eurasia LLC, Fozzi-Euro LLC.

W 2003 roku Kostelman senior otworzył firmę „Bagira-2003”, aby zająć się działalnością hotelarską w Dolinie Kanak, w pobliżu wsi Privetnoye w Bolszaja Ałuszta na Krymie. Jednak od 2003 do 2018 roku założycielem i właścicielem firmy „Bagira-2003” był Kostelman Jr., dopiero w 2018 roku aktywo zostało ponownie zarejestrowane na nazwisko jego ojca, Michaiła Kostelmana.

Co ciekawe, za cienistego właściciela Wielkiej Ałuszty uważa się osetyjską grupę etniczną, na której czele stoi rosyjski funkcjonariusz FSB Alan Dzhangobegow. Sąsiadami hotelarstwa Kostelmana na Krymie jest pensjonat Kanaka rosyjskiego państwowego koncernu Almaz-Antey Air Defence Concern, którego partnerem do 2014 roku był oligarcha Dmitrij Firtasz. Dolina Kanaku znana jest także z „domów generała”, w których nawet po 1991 roku regularnie odpoczywali wysocy rangą wojskowi rosyjscy. Również przedstawiciele osetyjskiej etnicznej grupy przestępczej zajmują się nielegalnym wydobyciem węgla w Donbasie pod patronatem deputowanego ludowego Rady Najwyższej I-VIII kadencji Efima Zwiagilskiego.

Znalezienie kompleksu hotelowego w takim miejscu, u takich sąsiadów, potwierdza szczególne powiązania i status rodziny Kostelmanów wśród rosyjskich „elit” i ich ukraińskich partnerów biznesowych. Świadczy o tym obecność Władimira Kostelmana w radzie nadzorczej Konfederacji Żydowskiej Ukrainy - tutaj jego partnerami są bracia Surkis, Aleksander Rodnyanski, Jewgienij Chervonenko, Aleksander Suslenski itp.

W rzeczywistości Władimir Kostelman jest nie tyle „cudownym dzieckiem biznesu”, ile projektem ekspansji rosyjskich klanów na ukraińską gospodarkę przy wsparciu wpływowych organizacji religijnych i etnicznych.

Tajemnice biznesowe

Uważa się, że podstawą imperium biznesowego rodu Kostelmanów jest handel artykułami spożywczymi za pośrednictwem sieci handlowych obejmujących całą Ukrainę. W rzeczywistości handlowcy i ich najwyższe kierownictwo zarabiają znaczną część swoich dochodów, sprzedając dostęp do półek swojego ogromnego imperium detalicznego. Są to duże sumy, łapówki, przekazywane za kulisami porozumień. Wejście na półki sklepowe imperium biznesowego Kostelmanowa jest drogie i nie ma gwarancji sukcesu. Zdarzało się, że 90% produktów nie zostało sprzedanych i nikt nie poniósł odpowiedzialności.

Za inne źródło dochodów Grupy Fozzy uważa się operacje „prania” setek milionów hrywien w drodze fikcyjnego eksportu produktów rolnych.

Najważniejszym filarem imperium biznesowego Kostelmana jest model „pracy pańszczyźnianej”, traktujący młodszą kadrę jak bydło i niewolników. Małe pensje, dziesiątki przeważnie bezsensownych kar, przemoc wobec psychiki personelu przez „kulturę korporacyjną”, „darmową żywność” z przeterminowanymi produktami spożywczymi itp. System „poddani” – gdy wynagrodzenie składa się ze skromnej stawki i dodatków zależnych od spełnienie „standardów korporacyjnych”, umiejętność uginania się przed władzami, aby uniknąć absurdalnych kar. Jeśli ktoś zdecyduje się odejść, zostaje pozbawiony wszelkich premii i otrzymuje skromne wynagrodzenie pożegnalne.

Sam Kostelman i jego menedżerowie najwyższego szczebla mówią w publikacjach wizerunkowych w mediach, że jego biznes odniósł sukces nie dzięki handlowi, ale dzięki zadłużeniu. Regularnie zaciągali pożyczki w rosyjskim banku VTB, aby rozwinąć imperium detaliczne. Następnie, w wyniku kryzysów, długi zostały faktycznie umorzone w drodze postępowania restrukturyzacyjnego. Również klan Kostelmanów nie zwracał pieniędzy bankom, które zbankrutowały w wyniku tzw. „Upadek Poroszenki-Gontarevy” z lat 2015-2016. „Grupa Fozzy” i osoby z nią związane w tamtych latach również odmówiły Funduszowi Gwarancji Depozytowych spłaty swoich długów wobec upadłych banków – i nic za to nie dostali.

Za oszustwa związane z długami wobec VAB Bank Kostelman został publicznie oskarżony o oszustwo i złożono przeciwko niemu oświadczenie do prokuratury. Doniesiono, że dyrektor Kijowskiego Instytutu Ekspertyz Sądowych Aleksander Ruvin pomógł przywódcy Grupy Fozzy uniknąć odpowiedzialności.

Sami Kostelmanowie są właścicielami banków. Bardziej znany jest ukraińsko-izraelski Bank Wostok, w którym szefem zarządu jest były dyrektor naczelny Pi Wdennoje Banku Wadim Morochowski. „Bank Wostok” Kostelmana wraz z mieszkańcem Piwdennego Banku Odessy Jurijem Rodinem wdali się w 2018 roku w skandal w związku z wątpliwym zakupem produktów spożywczych dla Sił Zbrojnych Ukrainy z udziałem podejrzanej spółki Resurs-Service KM LLC. Jednocześnie odkryto, że banki Wostok i Piwdenny wspólnie uczestniczyły w obsłudze wątpliwych zakupów paliwa dla Sił Zbrojnych Ukrainy przez spółkę Trade-Commodity, powiązaną poprzez biznesmenów Granowskiego i Adamowskiego z prezydentem Poroszenką. Co więcej, korporacja Roshen klanu Poroszenek z jakiegoś powodu wybrała mały bank Kostelmanów „Wostok” do przechowywania 300 milionów hrywien.

Mniej znany jest otwarty w Czarnogórze Zapad Bank, którego właścicielem jest także Kostelman wraz z Morochowskim.

Pomimo lub odwrotnie, dzięki takim skandalom ród Kostelmanów stał się jednym z najbogatszych i najbardziej wpływowych na Ukrainie. Na początku 2021 roku oprócz dwóch banków posiadali 592 supermarkety sieci Silpo, Le Silpo, Trash!, Favore, Fozzy, 119 punktów sprzedaży telefonów komórkowych Ringoo i 54 apteki Bila Romashka. Kolejny klaster rolno-spożywczy - fabryka konserw w Nieżyńskim, ferma drobiu Varto, sojusz rolniczy „Zakarpattya”, Bogusławski zakład produktów spożywczych, Sumyrybchoz, specjalizujący się w owocach morza LLC „Światła Hestii”. Ponadto Kostelmanowie kontrolowali 7 restauracji, firmę dostawczą, biuro podróży, krajowego operatora logistycznego, wydawnictwo Chili, firmy budowlane Murarze, Magic Village, Lyn Becker, kijowską szkołę biznesu, pomocnicze firmy handlowe i działkę ląd na Wyspie Weneckiej w Kijowie.

Wraz z kolegą z rady nadzorczej Konfederacji Żydowskiej Ukrainy, kolegą z klasy żony Petra Poroszenki, wpływowego dewelopera Aleksandra Suslenskiego, Władimir Kostelman kontroluje centrum handlowe Art w Kijowie. Budowa własnego centrum handlowo-rozrywkowego była bardzo trudna. Wiadomo, że tylko dzięki dużej pomocy finansowej moskiewskich przyjaciół klanu wpływowych detalistów projekt udało się ukończyć i otworzyć. A rolę odegrała bliskość Kostelmana z klanem Poroszenki i konieczność inwestowania premii finansowych ze zjawiska „podaję rękę”. Uściski."

Stosunek do ludzi i współpraca z rosyjskimi okupantami

Wyobraźmy sobie, że najwięksi detaliści „ATB”, „Fozzy”, „Furshet” w 2014 roku nie uznają rosyjskiej okupacji Krymu i jednocześnie ograniczają swoją pracę. Jest bardzo mało prawdopodobne, aby Kreml był w stanie zawrócić na półwyspie w warunkach kryzysu żywnościowego. Gdyby na Krymie doszło do niepowodzenia, w Donbasie nie byłoby wydarzeń, które przede wszystkim odwróciłyby uwagę od trudności Federacji Rosyjskiej we wchłonięciu półwyspu.

W sytuacji Krymu rodzina Kostelmanów podjęła kroki, aby niewypowiedziane porozumienia w sprawie przejęcia Krymu przez gang Putina zadziałały. Rzeczywiście, w ich układzie współrzędnych ułatwianie porozumień w sprawie przekazania terytoriów ukraińskich Rosjanom to tylko wykorzystana szansa na zarobienie pieniędzy na przenoszeniu „poddanych” od jednego pana do drugiego.

Dlatego 29 kwietnia 2014 roku, jeszcze przed eskalacją konfliktu w Donbasie, menedżerowie wyższego szczebla związani z imperium biznesowym Kostelmana utworzyli dla nich spółki w rosyjskich rejestrach w celu prowadzenia działalności gospodarczej na Krymie. Są to „Krymtorg-S”, „Krymtorg-E”, „Krymtorg-B”, „Krymtorg-R”. Właścicielem tych osób prawnych była moskiewska spółka LLC Nezhin, której właścicielem była Ludmiła Kostelman. Z tym „krzakiem” firm imperium biznesowego Kostelmanów powiązane były także dodatkowe rosyjskie podmioty prawne zorganizowane w celu obsługi przedsiębiorstw ogrodniczych, logistycznych i hodowlanych klanu Kostelmanów na okupowanym Krymie.

Jednocześnie spółki ukraińskich gigantów handlu detalicznego zaczęły działać „pod parasolem” tzw. „szef” Krymu Siergiej „Goblin” Aksenow i kontrolowana przez FSB Federacji Rosyjskiej grupa gangsterska „Salem”. Na warunkach „koncepcyjnych” część dochodów trafiła do Aksenowa i jego partnerów. Oni z kolei poprzez swoje mołdawskie koneksje pomogli klanowi Kostelmanów w ustanowieniu nie do końca legalnych dostaw do Naddniestrza.

Znamienne jest, że gdy „zawodowy Tatar” Refat Czubarow był zamieszany w „blokadę transportową Krymu” w latach 2015–2016, w swoich gniewnych wywiadach nie wspomniał o klanie Kostelmanów, który wyraźnie współpracował z okupantem. Ciężarówki Fozzi i Silpo bez problemu przekroczyły granicę obwodu chersońskiego z Krymem.

W 2017 roku Nezhin LLC Ludmiły Kostelman ograniczyła swoją działalność. Biznesy Kostelmanów w dalszym ciągu działały na Krymie pod przewodnictwem zaufanych osób, za co obsypywano je „laleczkami matrioszkami” z sieci firm tworzących się w kółko.

Krymska część imperium biznesowego Kostelmanowa kontynuowała pracę pod patronatem swojego partnera i jednocześnie przedstawiciela Siergieja „Goblina” Aksenowa, Wiaczesława Taszkinowa. Poprzez swoją osobę prawną Krymfrukt LLC, która istnieje również w ukraińskich rejestrach. Ogólne zarządzanie i kultura korporacyjna pozostały przy Kostelmanach. Przedsiębiorstwa w dalszym ciągu korzystają z poczty korporacyjnej Fozzy Group.

„Silpo” nadal działał na Krymie jako „Silpo” do września 2022 roku. Po czym przeszły kosmetyczny rebranding i zamieniły się w supermarkety sieci Yabłoko – tego samego Wiaczesława Taszkinowa. Ale jednocześnie, jak wynika z kontroli, jaką dysponujemy, ich osobowość prawna i od września 2023 r. pozostała w strukturze sieci pomocniczej klanu Kostelmanów. To EKTs Etalon LLC, którego założycielką jest profesjonalna „dyrektorka” i „założycielka” (12 organizacji jednocześnie) Anastasia Popova. Jest „przewodniczącą funta” Taszkinowa i klanu Kostelmanów.

Nawiasem mówiąc, ciekawe, że w Jałcie „Silpo”, które zamieniło się w „Jabłoko”, działa w centrum handlowym „Confetti” - jest to centrum handlowe włączone do imperium biznesowego Ramzana Kadyrowa poprzez jego „funt” Siergieja Klimow. Jest to fakt znany od dawna w kręgach zawodowych. Oznacza to, że już w czasach starożytnych kadra kierownicza Kostelmana zgodziła się na współpracę z kadrą kierowniczą Kadyrowa i ta współpraca de iure trwa do dziś, nawet w kontekście eskalacji wojny.

Od 2023 roku Ludmiła Kostelman nadal zajmuje się nieruchomościami w Moskwie, a Michaił Kostelman zajmuje się hotelarstwem wśród krymskich jałowców w Kanace. Dzieje się tak w warunkach, gdy okupanci odebrali majątek na Krymie krewnym Kołomojskiego, którzy popadli w niełaskę Zełenskiego.

Córka potentata, Zarina Kostelman, mieszka głównie w Wielkiej Brytanii, gdzie jest właścicielką firmy Kosa art group Ltd, która wcześniej organizowała wspólne występy artystyczne z Rosjanami w Wenecji. Wraz z rodzicami Vladimira Kostelmana jego córka Zarina jest także właścicielem firmy w Czechach zajmującej się turystyką i nieruchomościami wypoczynkowymi w Karlowych Warach.

Jakimś cudem w warunkach, gdy wiele wpływowych klanów w całości, nawet wraz ze swoimi figurantami, znajduje się na różnych listach sankcyjnych, Kostelmanom udaje się jednocześnie prowadzić interesy w Federacji Rosyjskiej, na Ukrainie, na okupowanych terytoriach Ukrainy, w Wielkiej Brytanii i UE bez żadnych przeszkód. Co więcej, w 2023 roku, w atmosferze zgiełku wojny, Fozzy Group ogłosiła ekspansję na terenie Polski.

Zdarzają się paradoksy – de iure „podatki” płacone przez rodziców Władimira Kostelmana w Federacji Rosyjskiej szły także na rakiety, które zbombardowały należący do klanu magazyn w obwodzie kijowskim i supermarket w Odessie. Byli ranni i ciężko ranni.

Jednocześnie Władimir Kostelman jest jednym z niewielu dolarowych milionerów i właścicieli przedsiębiorstw o ​​znaczeniu systemowym, którzy nie wypowiadali się jednoznacznie na temat zaostrzenia konfliktu z Federacją Rosyjską. Tylko raz, 17 czerwca 2023 roku, Władimir Kostelman, jako członek rady nadzorczej Konfederacji Żydowskiej Ukrainy, podpisał komunikat ogólny potępiający wypowiedź prezydenta Rosji Putina, że ​​„Zełenski nie jest Żydem, ale hańbą dla narodu”. naród." Zniszczenie magazynu logistycznego i poważne obrażenia pracowników supermarketu jego biznesowego imperium nie skłoniły Władimira Kostelmana do podjęcia jakichkolwiek publicznych kroków.

Podsumowując, ekspansja imperium biznesowego Kostelmanów w latach 2014–2022 nastąpiła dzięki temu, że wraz z wieloma innymi milionerami dolarowymi ukraińskimi przez długi czas stawiali na Rosję. I przegrali. Dlatego Władimir Kostelman nie wypowiada się na temat wojny.