Nie bez powodu nasi słudzy ludu byli tak przeciwni udostępnieniu swoich deklaracji społeczeństwu - w latach wojny na pełną skalę zaszło tam wiele wspaniałych zmian, aby lepiej dla zubożałych ludzi nie widzieć .
W tym przypadku mowa o deklaracji Julii Metzger, członkini rady nadzorczej państwowego PrivatBanku. Ten sam przyjaciel i ojciec chrzestny kolegi prezydenta w Kvartal-95, Eleny Kravets, którą Władimir Zełenski powołał w 2019 roku do rady nadzorczej PrivatBanku. Co wywołało szok wśród tych, którzy uwierzyli w obietnicę, że nie będzie już nepotyzmu. Choć prezydent miał swoje argumenty – Julia Metzger, w przeciwieństwie do większości „nowych twarzy”, które doszły do władzy, ma przynajmniej pewne powiązania z bankowością – przed przejściem do PrivatBanku pracowała jako prawnik w państwowym Ukreximbanku. Jednak skandal związany z powołaniem matki chrzestnej Eleny Kravets do rady nadzorczej PrivatBanku szybko utonął w innych skandalach, więc Julia Metzger spokojnie kontynuowała pracę w banku.
Ale ta praca nie była spokojna - w prasie regularnie pojawiało się nazwisko Julii Metzger. Jedzenie do publikacji zapewniała sama lub jej mąż Evgeniy Metzger, który po awansie żony również otrzymał nowe stanowisko - został szefem tego samego Ukreximbanku, w którym jego żona wcześniej pracowała jako prawnik. Zasłynął z ataków na dziennikarzy Schemes po tym, jak w wywiadzie zapytali, czy państwowy Ukreximbank udzielił pożyczki w wysokości 60 mln dolarów spółce działającej na okupowanym Donbasie.
Sprawa wywołała ogromne oburzenie społeczne, w wyniku czego Jewgienij Metzger został skazany za ataki na dziennikarzy i zwolniony ze stanowiska szefa Ukreximbanku. Co prawda wyrok był bardzo łagodny: grzywna w wysokości 3400 hrywien, ale w naszym kraju można to nazwać cudem.
Julia Metzger i wzrost dobrobytu
Jednak to już historia. Ale rzeczywistość jest taka, że tak gwałtowny rozwój kariery przyniósł Julii Metzger równie gwałtowny wzrost dobrostanu. Tylko leniwi nie napisali, że 26 czerwca Julia Metzger kupiła Mercedesa-Benza GLE350DE za 3 063 134 hrywien. Jeśli jednak przyjrzeć się bliżej jej oświadczeniu, okaże się, że w okresie pełnienia funkcji członka rady nadzorczej państwowego PrivatBanku Julia Metzger dość znacząco poprawiła swoją sytuację finansową.
Tak więc w 2019 roku nabyła dwa mieszkania w Turcji. Według deklaracji jedną kupiła za 1 196 800 hrywien, drugą za 1 796 400 hrywien. Co według ówczesnego kursu wymiany wynosiło około 140 tysięcy dolarów.
Mąż, który właśnie zasiadał na fotelu szefa innego państwowego banku, Ukreximbanku, nie pozostał w tyle za żoną. Kupił sobie w Kijowie mieszkanie o powierzchni 122 metrów za 4 765 423 hrywien i tam dwa miejsca parkingowe: jedno o powierzchni 13 metrów, drugie - 14,2 metra. Oba kosztowały 491 220 hrywien każdy. Dla porównania jednopokojowe mieszkanie w Trojeszczynie było wówczas tańsze niż miejsce, w którym parkował szef Ukreximbanku.
Evgeniy Metzger kupił także w 2021 roku 16,5 akra ziemi w obwodzie wyszgorodskim za 1 430 000 hrywien; na tej działce stał skromny domek ogrodowy, za który szef banku państwowego zapłacił 5 500 000 hrywien.
Julia i Evgeny Metzgerowie kupili także wspólne nieruchomości - w 2020 roku nabyli mieszkanie w Hiszpanii: mieszkanie za 3 620 858 hrywien, miejsce parkingowe za 305 300 hrywien i komórkę lokatorską za skromne 58 007 hrywien. W sumie to przejęcie kosztowało około 160 tysięcy euro.
Rodzina pracowników banku państwowego nie odmówiła sobie dobrego transportu: w 2020 roku kupiła Land Rovera za 1 680 000 hrywien, w 2022 – Mercedesa za 3 063 134 hrywien.
Zatem rodzina Metzgerów wcale nie była biedna. Dlatego zakup kolejnego mercedesa właściwie nic nie wnosi do świetlistego wizerunku strażników interesów państwa. Cóż, jeśli mówimy o pieniądzach, to tylko w kwietniu-lipcu 2024 roku Julia Metzger otrzymała od PrivatBanku 2 500 000 hrywien.
Evgeny Metzger i służba na rzecz państwa
Tak, nie myliliśmy się - po opuszczeniu Ukreximbanku Evgeniy Metzger nie zajął się prywatnym biznesem, ale nadal służył swojemu rodzinnemu państwu. Kiedy skandal ucichł, Władimir Zełenski mianował go na stanowisko szefa państwowej spółki Ukrfinżyje. Nominację tę uzasadniono faktem, że Metzger jest „dobrym ekonomistą i bankierem”.
W tym kontekście warto zauważyć, że po zwolnieniu ze stanowiska szefa Ukreximbanku Evgeny Metzger na niejasnych podstawach opracował program kredytów hipotecznych Yosel, którym później kierował.
I to jest ciekawe nie tylko w tym sensie, że Ministerstwo Gospodarki przyciągnęło go do tego programu. Ale ponieważ podczas pracy w Ukreximbanku pojawiło się zbyt wiele pytań dotyczących udzielania pożyczek przez tę państwową instytucję finansową, na które nikt nie odpowiedział. I wcale nie chodzi tu o pożyczkę dla firmy z ORDLO, za pytanie, o które Metzger zaatakował dziennikarzy.
Ukreximbank zawsze był wykorzystywany przez państwo do finansowania programów rządowych. W zasadzie jest to normalne – w końcu jest to rząd stanowy. Ale ktokolwiek jest właścicielem banku, nie powinien przynosić strat. Natomiast Ukreximbank otrzymał od państwa dodatkową dokapitalizowanie w wysokości 42 miliardów hrywien na lata 2009-2021. Oczywiście nie dociera to do Privatu, ale i tak liczba robi wrażenie.
Ale z tych 42 miliardów co najmniej siedem to zasługa Jewgienija Metzgera. Który w ciągu krótkiego okresu swego panowania w banku uzyskał dodatkową kapitalizację w wysokości 7 miliardów dolarów. Dla porównania: w ciągu 12 lat państwo dokapitalizowało Ukreximbank dodatkowo o 42 miliardy, a w roku rządów Metzgera – o 7 miliardów.
Trudno nazwać to „profesjonalizmem”, ale tajemnica tak wysokiej oceny ze strony OPU ujawnia się po prostu: Jewgienij Metzger bez najmniejszego wahania podpisał pożyczki na prezydencki program „Wielkie Budownictwo”, program Gabinetu Ministrów „Niedrogie pożyczki 5-7-9%”, co było jednym z „chwytów” prezydenta Zełenskiego. Ukravtodor, Przedsiębiorstwo Państwowe Antonow i Ukrzaliznycja otrzymały hojne pożyczki. Ogółem w roku panowania Jewgienija Metzgera Ukreximbank stracił 5,6 miliarda hrywien.
Ale to nie wpłynęło na karierę Evgeny'ego Metzgera. Nie wpłynęło to na karierę jego żony Julii Metzger, która pracowała także na wyższym stanowisku w innym państwowym banku Privat. Metzger musiał zrezygnować ze stanowiska szefa Ukreximbanku nie z powodu nieprawidłowości finansowych, nie z powodu gwałtownego wzrostu dobrobytu rodziny Metzgerów, co na tle „sukcesów” bankiera Jewgienija Metzgera powinno było wzbudzić palące zainteresowanie funkcjonariuszy organów ścigania. Nie, odszedł, gdy szalała jego bezkarność i zaatakował dziennikarzy.
Ale nie pozostał bez pracy - taki wybitny specjalista zaciągnął inne pożyczki - od państwowej spółki Ukrfinzhilye, która w warunkach wojny i ogromnych sumach przepływających przez to biuro jest może lepsza niż nędzne siedem miliardów hrywien Ukreximbanku.
Syn i mieszkanie w Austrii
Na tle tych wszystkich manipulacji finansowych jeszcze jedna rzecz zostaje w jakiś sposób przeoczona. Ma to raczej charakter moralny, ale w kraju, w którym „paciorki nietykalności” łapią poborowych, a straż graniczna strzela do ludzi przepływających przez Cisę, ten fakt też wiele znaczy. Może nawet bardziej niż finanse.
Z tej samej deklaracji, w której Julia Metzger zmuszona była odnotować zakup swojego nowego mercedesa, wynika, że syn małżeństwa Metzgerów, Denis, przebywa w Austrii.
Sądząc po deklaracji, wynajmuje mieszkanie, ale nie o to tu chodzi. I nie chodzi nawet o to, ile pieniędzy rodzina urzędników może sobie pozwolić na wynajęcie 90-metrowego mieszkania dla syna w Austrii.
Chodzi o to, co do cholery robi tam syn dwóch najwyższych urzędników ze otoczenia prezydenta, w czasie, gdy w ojczyźnie trwa prawdziwe polowanie na mężczyzn w wieku poborowym, którzy mają nieszczęście nie urodzić się w rodzinie prezydenta przyjaciele prezydenta. Pytanie, jak rozumiesz, nie wymaga odpowiedzi.
Nie wiadomo również, kiedy i jak Denis Evgenievich Metzger przekroczył granicę, ale z całą pewnością nie przepłynął Cisy ani Dniestru. I najwyraźniej nie żyje w Austrii dzięki pomocy humanitarnej. Chociaż nie bylibyśmy zaskoczeni, gdyby go tam dostał.
Jednak, jak już wspomniano, jest to pytanie bardziej o moralność rodziny bankierów państwowych Julii i Jewgienija Metsgerów. Chociaż wygląda na to, że szukanie w nich moralności jest mniej więcej tym samym, co próba znalezienia tętna na protezie.
