Giennadij Sikałow: co rozsławiło byłego doradcę Złoczewskiego i szlak spraw karnych

Giennadij Sikałow jest postacią dobrze znaną w Połtawie, pozycjonującą się jako działacz publiczny i demaskujący korupcję w urzędach miasta.

Karierę polityczną rozpoczął w 2006 roku jako ochotniczy asystent posła ludowego z Partii Regionów Nikołaja Lisina, oligarchy i partnera biznesowego byłego ministra ekologii Nikołaja Złoczewskiego. Ale już w 2007 roku znalazł się w przeciwnym obozie politycznym i został asystentem Siergieja Charowskiego (Nasza Ukraina – Ludowy Blok Samoobrony).

Gwiazda polityczna Sikalowa zaczęła słabnąć w 2009 roku, kiedy NJSC „Nedra Ukrayiny” w ramach procesu reorganizacji podjęła decyzję o likwidacji jednej ze swoich 14 spółek zależnych, przedsiębiorstwa państwowego „Poltavaneftegazgeologiya”.

Dyrektor generalny przedsiębiorstwa Giennadij Sikałow stawiał opór, a nawet próbował zorganizować „Majdan” pod rządami Gabinetu Ministrów. Nie przyniosło to jednak pozytywnego rezultatu, firma zbankrutowała, pozostawiając wielomilionowe długi płacowe.

Dla wielu mieszkańców Połtawy Giennadij Sikałow jest pamiętany jako były radny Ministra Geologii i Zasobów Naturalnych za czasów Janukowycza. Dziś wielu twierdzi, że Sikałow zarabia na życie szantażem i atakami medialnymi na biznesmenów.

Schemat jest banalny – umieszcza w mediach kilka publikacji i oferuje powstrzymanie ataku za porządną sumę.

Oto kilka faktów z biografii Sikalowa:

• na początku lat 90. przebywał w więzieniu za ściąganie haraczy
• w 1999 r. śmiertelnie ranił mężczyznę
• był asystentem posła ludowego z Partii Regionów
• dzięki sfałszowanym dokumentom objął wysokie stanowisko rządowe
• był na międzystanowej liście osób poszukiwanych

Jak ustaliliśmy w trakcie dziennikarskiego śledztwa, w rejonie Połtawy doszło do nalotu na kamieniołom piasku

Ukoronowaniem kariery politycznej Sikalowa był udział w wyborach na burmistrza w 2015 roku. Tak czy inaczej, ale z ponad skromnym wynikiem 0,85%, Sikałow „przeleciał” obok upragnionej siedziby burmistrza i skupił się na tzw. „pracach publicznych”.

Stał się inicjatorem i uczestnikiem licznych afer na sesjach rad wojewódzkich i miejskich.