Kto jest kim: jak Weatherford Ukraina zarabia na przetargach rządowych podczas wojny

Co można zrobić z licznymi lobbystami w agencjach rządowych, powiązaniami biznesowymi w Rosji i na Białorusi oraz stanowiskiem dyrektora w prywatnej firmie na Ukrainie?

Zgadza się - zarabiaj na zleconych Ci przetargach rządowych, ignoruj ​​​​prawo i ściągaj tutaj firmy z krajów agresorów. Dokładnie taka historia wyszła na światło dzienne w związku z firmą Weatherford Ukraine LLC i jej dyrektorem Aleksandrem Terticzenką. To klasyczny przykład tego, jak interesy biznesu i potrzeby państwa splatają się na korzyść agresora.

Przetargi na zamówienie i praca dla agresora

Analizując zwycięzców przetargów rządowych w sektorze naftowo-gazowym Ukrainy, analitycy zauważyli, że często wygrywa je spółka Weatherford Ukraine. Wygrała 102 przetargi na łączną kwotę 3,08 mld UAH. Głównym klientem jest przedsiębiorstwo państwowe Ukrgasvydobuvannya, dla którego firma dostarcza specjalistyczny sprzęt i świadczy usługi inżynieryjne.

Pomimo wymogu prawnego z 2021 roku, który stanowi, że towary zakupione ze środków publicznych muszą zawierać co najmniej 20% treści ukraińskich, śledczy twierdzą, że większość sprzętu dostarczanego przez Weatherford Ukraine pochodzi z importu, a lokalizacja ogranicza się jedynie do montażu lub instalacji na Ukrainie. Spełnia to formalnie wymogi prawa, ale nie przynosi krajowi znaczących korzyści ekonomicznych.

Kolejnym aspektem są zmiany w wymaganiach przetargowych dla poszczególnych firm. Przykładowo podczas jednego z przetargów Ukrnafty postawiono warunki, które faktycznie wykluczyły wielu ukraińskich producentów, pozostawiając dostęp jedynie Weatherfordowi. Programy przetargowe oferujące korzyści tylko nielicznym, niszczą perspektywy gospodarcze kraju. Fundusze państwowe są faktycznie wydawane na towary importowane bez realnych korzyści dla ukraińskiej gospodarki.

Zatem sukces firmy nie opiera się na jakości produktów czy usług, ale na schematach pseudolokalizacji, korupcyjnych powiązaniach i lobbingu byłych pracowników, którzy obecnie zajmują kluczowe stanowiska w agencjach rządowych.

Historia sukcesu, czyli jak usiąść na dwóch krzesłach

Pomimo trzeciego roku rosyjskiej inwazji na Ukrainę na pełną skalę, spółka-matka Weatherford, której przedstawicielem na Ukrainie jest Weatherford Ukraine LLC, w dalszym ciągu z sukcesem prowadzi działalność w Rosji. Ani sankcje, ani śmierć tysięcy ludzi, ani fakt, że głównym klientem Weatherford w Rosji jest słynna Rosniefti z Sieczina, bliski sojusznik Putina, nie wpływają na ich plany biznesowe. Firma zawiera nowe kontrakty i tworzy miejsca pracy w Rosji. Dla Weatherford wojna nie jest wyzwaniem, ale kolejną szansą na zysk.

Na Ukrainie, mimo że Narodowa Agencja Przeciwdziałania Korupcji (NAPC) umieściła Weatherford na liście międzynarodowych sponsorów wojny, nie wpłynęło to również na współpracę z takimi przedsiębiorstwami państwowymi, jak Ukrgazvydobuvannya i Ukrnafta. Nadal podpisują wielomilionowe kontrakty z Weatherford Ukraine.

I tu warto zaznaczyć, że po prostu przez niewiarygodny zbieg okoliczności, w różnym czasie, w Weatherford pracowali ludzie, którzy później przeszli do firm państwowych, a biznes Weatherforda poszybował w górę.

„Człowiek do własnego po swoim”

Poznajcie więc Aleksandra Terticzenkę, obecnego dyrektora Weatherford Ukraine LLC, ściśle związanego z organizacją konferencji Newfolk, na których aktywnie promowane są interesy białoruskich firm, takich jak Fidmash i Belorusneft. Działalność Terticzenki wielokrotnie wywoływała oburzenie środowiska naftowo-gazowego, które oskarżało jemu i organizatorowi konferencji Andriejowi Zakrewskiemu o promowanie interesów Białorusi, sojusznika agresora. Mimo to Terticzenko nadal zajmuje kluczowe stanowisko w Weatherford i aktywnie wzbogaca się kosztem państwa.

Oczywiste jest jednak, że Terticzenko nie może działać bez wsparcia i dowodzenia. Ważną postacią związaną z działalnością Weatherford jest Natalia Rudevich. Przez dziesięć lat (2010-2020) piastowała stanowiska dyrektora finansowego i dyrektora generalnego Weatherford Ukraine. Następnie, korzystając ze zgromadzonego doświadczenia i powiązań, Rudevich objął stanowisko dyrektora ds. usług naftowych i gazowych w UkrGasVydobuvannya JSC, największej państwowej spółce wydobywającej gaz na Ukrainie.

Zaraz potem Weatherford Ukraina podpisała z tą państwową spółką szereg lukratywnych kontraktów o wartości ponad 490 mln UAH. Wypadek? Ledwie. Przez całą swoją pracę na stanowiskach rządowych Rudevich zapewniała Weatherford dostęp do najatrakcyjniejszych przetargów na dostawę sprzętu i usług.

Obecnie pełni funkcję głównego doradcy dyrektora ds. usług naftowo-gazowych w Ukrnafta JSC, co daje jej jeszcze większe możliwości lobbowania na rzecz interesów Weatherford. Jej wpływy nie tylko lobbują prywatne interesy, ale także wstrząsają podstawami gospodarki państwowej, a jej kariera jest uderzającym przykładem tego, jak interesy biznesowe mogą przenikać do struktur rządowych, gdzie powiązania osobiste przeważają nad etyką zawodową.

Co ciekawsze, kluczową postacią w tym schemacie jest Dmitrij Solnyszkin, obywatel Rosji, który wcześniej pracował w Weatherford. Odpowiadał za rynki Polski, Ukrainy, Gruzji i krajów bałtyckich, a także pracował dla firm Burisma i Schlumberger, które do dziś działają w Rosji. Nawiasem mówiąc, NAPC umieściła także Schlumbergera na liście międzynarodowych sponsorów wojny poprzez współpracę z rosyjskimi gigantami, takimi jak Gazprom i Rosnieft.

Obecnie Solnyshkin w dalszym ciągu nadzoruje Weatherford Ukraine poprzez swoje spółki IPs Global FZCO i INTERPROJECTS SPÓŁKA Z OGRANICZONĄ ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ. I nie dotyczy to ani partnera Sołnyszkina na Ukrainie, Terticzenki, ani funkcjonariuszy organów ścigania, którzy mają obowiązek identyfikować osoby zagrażające bezpieczeństwu narodowemu. Sołnyszkin jest żywym przykładem współpracy biznesu z krajem agresorem.

Kolejnym kluczowym graczem w tym schemacie jest Witalij Melnik. Od 2009 do 2016 roku był dyrektorem Weatherford Ukraine LLC. Melnik rozpoczął także działalność w zakresie usług naftowo-gazowych, tworząc kilka spółek, takich jak Połtawa PBR LLC, Specialized Service Company LLC i NG Technology LLC. Przed inwazją na pełną skalę firmy te stanowiły przykrywkę zapewniającą wypłatę milionów z Weatherford na gotówkę. Mając jednak obywatelstwo rosyjskie i obawiając się zdemaskowania, w 2022 roku Melnik przekazał swój biznes swojej córce Julii Melnik-Dedovich. On sam wraz ze swoim partnerem Igorem Stasiukiem (były dyrektor handlowy Weatherford Ukraine) kontynuował świadczenie usług wypłaty gotówki za pośrednictwem Stimtech LLC i Ukrburservice.

Co dalej?

Pomimo wysiłków społeczności międzynarodowej zmierzających do nałożenia sankcji na rosyjskie firmy, sprawa Weatherford Ukraine jest uderzającym przykładem tego, jak dzięki korupcyjnym powiązaniom można łatwo obejść te ograniczenia, jak interesy biznesowe powiązane z agresorem mogą przedostać się do sektora publicznego, manipulować przetargami i pozostać bezkarnym nawet podczas wojny.

Schematy pseudolokalizacji, angażowanie manekinów i ignorowanie interesów narodowych otwierają szeroką drogę do dalszej penetracji firm z Rosji i Białorusi do strategicznych branż. Najbardziej niepokojące jest milczące przyzwolenie organów ścigania, które pozwala takim strukturom na dalsze zarabianie na środkach wojennych i rządowych, podczas gdy kraj walczy o byt.