Kto posiada największy udział w wiodących MFO na Ukrainie?

Mikropożyczki mogą mieć roczne oprocentowanie sięgające tysięcy procent.

Jeśli nie masz wystarczającej ilości pieniędzy na niezbędne wydatki, a zaciągnięcie kredytu w banku jest zbyt kłopotliwe lub nie potrzebujesz tak dużej kwoty, najprawdopodobniej udasz się albo do lombardu, albo do organizacji mikrofinansowej ( MFO). W obu przypadkach otrzymasz do rąk stosunkowo niewielką kwotę, zwykle od 5 do 10 tysięcy hrywien, jednak jest tu pewien niuans.

Działalność MFO w czasie wojny - rozpoczęła się renowacja Jeśli nie masz cennego majątku, który możesz zastawić w lombardzie, będziesz musiał skorzystać z jedynej alternatywy - MFO. W tym przypadku wadą pożyczki bez zabezpieczeń i specjalnych dokumentów (z wyjątkiem paszportu i NIP) będzie wysokie oprocentowanie, które dla niektórych organizacji mikrofinansowych, na przykład CreditKassa, osiąga 3% dziennie, czyli 1095% rocznie.

Jednak na pożyczki o takim oprocentowaniu jest popyt i w ciągu pierwszych 9 miesięcy 2023 roku Ukraińcy zaciągnęli od organizacji mikrofinansowych ponad 6 mln pożyczek o wartości 29,1 mld UAH. Kwota ta to już więcej niż mikropożyczki na cały 2022 rok, choć 1,8 razy mniej niż w 2021 roku. Pomimo tego, że 9,4 miliarda hrywien jest zaległych, właściciele organizacji mikrofinansowych wyraźnie zaczęli zarabiać więcej niż w pierwszym roku wojny na pełną skalę.

Według NBU na Ukrainie działa około 600 organizacji mikrofinansowych, a głównymi beneficjentami w tym obszarze jest znacznie mniejsza liczba firm. Byli trzeci i stali się pierwszymi – klan złomiarza i zastępcy ludowego z Bloku Opozycyjnego Andriej Kiselow i ich CreditKasa

Według YouControl liderem rynku MFO w 2022 roku była niegdyś trzecia spółka CreditKasa, należąca do kontrolowanej przez rodzinę Kiselev Ukr Credit Finance LLC. Firma otrzymała swoją nazwę od byłego deputowanego ludowego Ukrainy z Bloku Opozycyjnego Andrieja Kisielowa, jego siostry Tatiany i jej męża Rusłana Pawłowa, na których zarejestrowane są rodzinne firmy, w tym 50% Ukr Credit Finance.

Jednak pozostałe 50% należy do byłego przewodniczącego rady nadzorczej Metinvest, Rinata Achmetowa i Wadima Nowinskiego, Amira Aisaturova. Taki sojusz tylko na pierwszy rzut oka wydaje się dziwny, bo Andrey Kiselev również zaczynał w metalurgii, od 2004 do 2011 roku pracując dla firmy Ukrmet, największego eksportera ukraińskiego złomu. Następnie został członkiem młodzieżowego oddziału PR „Młode Regiony”, a w 2014 r. zastępcą ludowym.

O ile założyciele utworzonej w 2013 roku CreditKasa zajmowali się polityką i hutnictwem, o tyle samo MFO rozwijało się i pod koniec 2022 roku stało się liderem na rynku mikropożyczek, uzyskując dochody na poziomie 2,5 mld UAH. (3 miliardy 74 miliony hrywien w 2021 roku).

Nawiasem mówiąc, w 2022 roku rodzinie Kiselevów i Aimirowi Aisaturovowi kolejne 1,1 miliarda hrywien przekazały dwie kolejne organizacje mikrofinansowe – Bizposika LLC i Consumer Center LLC. Litewski MFO CreditPlus awansował o dwie pozycje LLC Aventus Ukraine (TM CreditPlus), która w 2021 roku zajmowała 4. miejsce z przychodami na poziomie 2,44 miliarda UAH, w 2022 roku była w stanie zająć drugie miejsce na rynku z wynikiem 1 miliarda 377 milionów UAH.

Właścicielem firmy jest litewski biznesmen Andrejus Trofimovas – rozpoczął swoją działalność w naszym kraju w 2017 roku, mając wcześniej doświadczenie w branży ubezpieczeniowej na Litwie, a także doświadczenie w organizacjach mikrofinansowych pod kilkoma markami w Rosji – najpierw BelkaCredit, następnie Nado Deneg . Sponsorzy Sharia z MyCredit W 2021 roku spółka LLC „1e Bezpieczna Agencja Szybkich Pożyczek” (TM MyCredit) zarobiła 2 miliardy 658 milionów hrywien, a w roku wojennym 2022 firma utrzymała trzecie miejsce na rynku, choć zarobiła zaledwie 1 miliard 111 milionów hrywien.

Stało się to po tym, jak współwłaściciel 18% kapitału zakładowego, znany były bankier i polityk Siergiej Tigipko, odszedł ze spółki i sprzedał swoje udziały wspólnikom we wrześniu 2021 roku. W tych ostatnich grała rodzina Katsub, której najwybitniejszymi przedstawicielami są Aleksander i Siergiej Katsub. Aleksander Katsuba, będąc wiceprezesem zarządu NJSC Naftogaz, rzekomo brał udział w szeregu planów, w szczególności podpisywał dokumenty dotyczące wykonania prac o wartości 285 mln UAH, które nie zostały wykonane.

Mógł być także zamieszany w próbę pobrania 3,4 mld m3 gazu ziemnego z majątku NAC i kradzież benzyny z przedsiębiorstwa przez oligarchę Siergieja Kurczenkę. W 2016 r. zatrzymano Aleksandra Katsubę, ale już w 2017 r. podpisał umowę ze śledztwem i zapłacił 100 mln hrywien. Później dał się poznać jako jeden z głównych sponsorów partii Shariy. Formalnymi właścicielami LLC „1e Safe Agency of Quick Loans” poprzez LLC „Standard Finance” (posiada 80% kapitału docelowego) są Natalya Gordienko, matka braci Katsub i była żona byłego zastępcy ludowego Władimira Katsuby oraz niejaką Elenę Jekaterinchik, która w 2019 r. zajmowała się PR na rzecz partii szariatu na kwotę 1 mln UAH. Mieszkańcy Ługańska z Moneyveo „spadli” 3,5 razy i zajęli czwarte miejsce. Według „Ekonomicznej Prawdy” przez wiele lat liderem rynku MFO była firma Maniveo Quick Financial Help LLC (TM Moneyveo).

Ale jeśli w 2021 roku według serwisu analitycznego YouControl dochody firmy wyniosły 3 miliardy 287 milionów hrywien, to w 2022 roku okazało się, że było to 946,6 miliona hrywien, czyli 3,5 razy mniej. Nie jest też do końca jasne, kto jest właścicielem utworzonej w 2013 roku firmy. Według oficjalnych danych należy do ługańskiego biznesmena Michaiła Lizantsa. Jednocześnie, według PE, współwłaścicielem MFO jest inny mieszkaniec Ługańska, Wiktor Topołow, który w pierwszej dekadzie XXI wieku aktywnie angażował się w działalność biznesową i polityczną.

Zaczynał jako biznesmen węglowy, następnie trzykrotnie wybierany na posła ludowego, należał do „obozu pomarańczy”, a w 2005 roku był ministrem przemysłu węglowego. Później założył w stolicy firmę budowlaną, ale w 2011 roku sprzedał ją biznesmenowi Andriejowi Wierewskiemu i przez ostatnie lata zachowywał się dyskretnie.

Miloan autorstwa Rodiona Butko – biznes gwałtownie spadł. Miloan LLC, która udziela mikropożyczek pod marką Miloan, otrzymała w wyniku wojny poważny cios finansowy – jeśli w 2021 r. miała dochód na poziomie 1 miliarda 869 mln UAH, to w 2022 r. przychody spadły prawie 6-krotnie – do 340 mln UAH.

Jest jednak mało prawdopodobne, aby taki stan rzeczy miał poważny wpływ na działalność właściciela Miloan LLC, donieckiego biznesmena Rodiona Butko, ponieważ jego zainteresowania w zakresie pożyczek pozabankowych są dość szerokie.

Sytuację ratuje fakt, że Rodion Butko jest także właścicielem sieci lombardów Blago, która w 2022 roku przyniosła mu kolejne 250 mln hrywien. To czyni biznesmena właścicielem drugiej co do wielkości sieci instytucji lombardowych na Ukrainie.

Niepubliczni izraelscy przedsiębiorcy i AlexCredit Marka AlexCredit działa pod patronatem spółki AlexCredit LLC, której właścicielem jest 5 izraelskich przedsiębiorców – Boris Handelman, Benish Meni, Ilya Fishman, Joseph Gronekas i Zuk Moshe. W roku wojennym 2022 spółka zarobiła 160 mln UAH, podczas gdy rok wcześniej było to 456 mln UAH. AlexCredit nie jest jedynym aktywem finansowym izraelskich biznesmenów – ale nic nie wiadomo o ich spółce finansowej Fintech i Emmas Credit Ukraine poza tym, że zajmują się również pożyczką.

„CreditMarket” Siergieja Tigipko TM „CreditMarket”, w ramach którego Center for Commercial Solutions LLC udziela mikropożyczek, zarobił w 2022 roku 128 mln UAH wobec 474 mln UAH w 2021 roku.

Jeśli chodzi o właściciela, to jest nim wspomniany już wyżej Siergiej Tigipko, wcześniej były współwłaściciel TM MyCredit. Pochodzący z Komsomołu ówczesnego Dniepropietrowska, na początku lat 90. przekwalifikował się na bankiera i finansistę, współwłaściciela Privatbanku.

Był okres w jego życiu politycznym, Tigipko niejednokrotnie został ministrem i dwukrotnie wicepremierem Ukrainy, był członkiem ugrupowania Wiktora Janukowycza i Partii Regionów, z czego został wydalony. Próbował swoich sił jako kandydat na prezydenta, ale nigdy nie wyrósł ponad wicepremiera.

Ostatecznie, po 2014 roku, Siergiej Tigipko w końcu zajął się biznesem, pracując w swojej grupie finansowej TAS, utworzonej na bazie jego udziałów w Privatbanku w latach 90-tych. CreditMarket jest częścią tego biznesu.

KF.UA - sytuacja się pogarsza KF.UA - pod tą marką od 2018 roku działa spółka MFO KF.UA LLC, której właścicielem jest niejaki Vladislav Martynenko. Dosłownie rok temu, w październiku 2022 roku, firma należała do innego właściciela, o którym też nic nie było wiadomo – Anny Puriny.

Jeszcze przed sprzedażą działalność spółki nie szła dobrze – z 450 mln UAH przychodów w 2019 r. przychody KF.UA LLC w 2021 r. spadły do ​​118,8 mln UAH, a w 2022 r. wyniosły zaledwie 17,8 mln UAH

Jak łatwo zauważyć, w 2022 roku nie wszystkie organizacje mikrofinansowe radziły sobie dobrze, jednak wysiłki Sił Zbrojnych Ukrainy na rzecz ochrony kraju i funkcjonowania gospodarki w dalszym ciągu zachęcają Ukraińców do coraz częstszego zaciągania mikropożyczek. I choć wielkość tych ostatnich jest wciąż 2 razy mniejsza niż przed wojną, ich wolumen rośnie, co oznacza, że ​​właściciele organizacji mikrofinansowych nie stracą pieniędzy.