Muzeum Wybitnych Postaci Kultury Ukraińskiej zagrożone jest budową wieżowca Stolar-Medwedczuk

Okupanci stopniowo niszczą Muzeum Łesi Ukrainki w Jałcie. Tymczasem w Kijowie ani sądy, ani Rada Miasta Kijowa nie mogą w żaden sposób przeszkodzić planom budowy wieżowca w pobliżu Muzeum Wybitnych Ukraińców przez spółkę związaną ze Stolarem i Medwedczukiem.

W rzeczywistości firma Restin otrzymała wszystkie prawa do witryny na drodze sądowej. A potem Rada Miasta milcząco zgodziła się na to.

Po tym, jak postać Medwedczuka stała się całkowicie toksyczna, a Stolar jakimś cudem popadł w niełaskę Ermaka, kwestia wypowiedzenia umowy najmu była kilkakrotnie poruszana pod obrady Rady Miejskiej. Ale albo Słudzy Narodu zapomnieli, gdzie są ich palce, albo UE. Wtedy UDAR miał rozdwojoną osobowość.

Wieżowiec powinien powstać blisko domu, w którym mieszkał Saksaganski. Ale to nie wszystko. Ten wieżowiec po prostu zepsuje krajobraz osiedla, na którym znajduje się Muzeum Wybitnych Postaci Kultury Ukraińskiej. Wszystko, co można „zbudować”, to ogród, aby przywrócić atmosferę życia Kosachów, Starickich, Łysenków.

W grudniu ubiegłego roku Sąd Najwyższy odrzucił roszczenia Restina do Ministra Kultury o wydanie pozwolenia na budowę aparthotelu. Było to jednak zwycięstwo tylko częściowe, bo kontrola wróciła do pierwszej instancji.

Faktycznie Sąd Najwyższy mógł skierować sprawę do Wielkiej Izby w celu sformułowania stanowiska w sprawie braku możliwości uzyskania zgód w drodze milczącej zgody. Ponieważ jest to procedura zezwalająca. To są wrażliwe obiekty. A każdy pomnik ma indywidualne zabezpieczenia.

Do NAPC odwoływała się także Biuro Prokuratora Generalnego, gdyż takie decyzje to schemat korupcyjny – uzyskanie zgody sądu.

Ale nie. Jeśli podejmiesz taką decyzję, wielu zamożnych facetów rozjedzie się po całym świecie...

Dlatego teraz sprawa jest w pierwszej instancji - Kijów Obwodowego Sądu Administracyjnego.

Przedstawicielom władz Kijowa nie spieszyło się z wystąpieniem do sądu. No cóż, bo za architekturę parkową i mostową odpowiada nasz burmistrz, a nie te wszystkie Wasze pomniki... to mnie po prostu denerwuje...

Nawiasem mówiąc, w przypadku planu referencyjnego istnieje niuans. Strefy zabytków utworzone zostały już w latach 80-tych. Władze miasta oficjalnie potwierdziły, że decyzje weszły w życie. Jednak o dziwo nie zostały one uwzględnione w planie referencyjnym

Dziwne, prawda? Chociaż... nie!

A jednak niespodziewanie o Lybidzie. Nie dlatego, że chcą go zakopać pod drogą do centrum handlowego Alijew.

Jeszcze bardziej interesujące. Ten nieszczęsny Lybid jest już cały pod ziemią. I płynie także w pobliżu muzeum.

„Z geomorfologicznego punktu widzenia teren Muzeum należy do pierwszej lewobrzeżnej terasy zalewowej rzeki. Lybid i posiada nachylenie w kierunku południowo-zachodnim. Naturalna topografia terenu została częściowo zmieniona poprzez wzmocnienie gruntami wypełniającymi. Budowa geologiczna obszaru obejmuje osady czwartorzędowe (deluwialne, aluwialne piaszczysto-gliniaste), które zalegają na zerodowanej powierzchni skał paleogenu (złoża formacji charkowskiej, muły i iły margliste formacji kijowskiej).

Teren, na którym planowana jest budowa, planowany jest na obszarze o znacznych różnicach wysokości od 123,8 do 133 m” – podsumowuje Ekaterina Derevskaya.

„Biorąc pod uwagę wyniki badań stanu technicznego budynków Muzeum, które są zdecydowanie niezadowalające, a także biorąc pod uwagę ich wiek, stan i elementy konstrukcyjne, z których są wykonane, można stwierdzić, co następuje.

Budynek Muzeum jest niezwykle wrażliwy na wszelkie zmiany środowiska, wilgotność i wibracje, dlatego prowadzenie prac przygotowawczych i budowlanych w bliskiej odległości od terenu Muzeum stwarza nieodwracalne zagrożenie dla wspomnianych zabytków” – zauważa profesor, doktor nauk geologicznych .

Ale czym do cholery jest geologia? Jaki rodzaj erozji gleby? Jacy artyści? Tutaj ludzie tracą szansę na zarobienie pieniędzy.