Paliwo: Od siedmiu lat firmy zgłaszają szeroko zakrojone kontrole podatkowe

W trzecim kwartale 2023 roku podatki operacyjne, takie jak VAT, podatek dochodowy (IPT), wynagrodzenia i inne, płacone przez prawie 50 wiodących graczy na rynku paliw, wyniosły 1,485 mld UAH. To półtora raza więcej niż w drugim kwartale (0,937 mld UAH). Głównym czynnikiem wzrostu przychodów była podwyżka podatku VAT z 174 mln UAH do 533 mln UAH. (No dobrze, ale warto pamiętać, że od 1 lipca 2023 r. podatek VAT wzrósł z 7 do 20%.) Natomiast kwota podatku dochodowego pozostała niemal bez zmian: 300 mln UAH w porównaniu do 271 mln UAH w poprzednim kwartale. Prawie 30 z 50 sieci stacji benzynowych wykazywało niewielką rentowność, czyli funkcjonowało na poziomie minimalnego zysku lub nawet ze stratą, aby po prostu zrekompensować poniesione wydatki.

Są pieniądze!

Ale absurdalność raportów non-profit łatwo obalić. Jak zawsze firma OKKO „psuje” tutaj obraz. Przy 26% sprzedaży (w III kwartale 2023 r.) sieć zapłaciła wśród największych graczy 75% podatku dochodowego (por. rys. 1). W liczbach jest to 1,1 UAH/l, czyli podstawą opodatkowania był zysk w wysokości 6 UAH/l, co odpowiada realiom rynkowym, czyli różnicy pomiędzy kosztem zakupu (hurtowym) i detalicznym paliwa pomniejszonym o podatek VAT i koszty operacyjne . Ogólnie rzecz biorąc, sieć Witalija Antonowa poprawiła w ciągu kwartału wskaźnik obciążenia podatkowego z 2,39 do 2,49 UAH/l.

Należy zauważyć, że cena zakupu paliwa od głównych graczy jest w przybliżeniu taka sama, ponieważ są to głównie bezpośredni importerzy. Cena sprzedaży na pompach jest inna, ale jeśli weźmiemy pod uwagę dobrze znane rabaty, zwiększone koszty operacyjne sieci „premium” itp., Wniosek jest taki, że różnica w cenach sprzedaży i, odpowiednio, w marży wynosi 2-3 UAH, a nie 4-5 razy.

„Marża jest niesamowita” – tak szef Ukrnafty Siergiej Korecki charakteryzuje obecną rentowność detalicznego handlu paliwami. Jednocześnie zauważamy, że sieć państwowa handluje po niemal minimalnych cenach na rynku.

Przykładowo grupa Socar na Ukrainie w trzecim kwartale 2023 roku była nierentowna. Gdyby grupa swój kwartalny obrót w wysokości 5,7 mld UAH zdeponowała w ukraińskim banku, zarobiłaby 171 mln UAH, a za dziewięć miesięcy 2023 roku – ponad pół miliarda hrywien. Zamiast tego, jak pokazują istniejące wskaźniki podatkowe, państwowa spółka azerbejdżańska zarobiła w tym okresie 3,85 mln UAH... Jednocześnie to dla Socaru maksymalny wynik w zakresie obciążeń podatkowych za pierwsze dziewięć miesięcy w 2023 r. kształtowała się na poziomie 3,03 UAH/l (patrz rys. 2). Z analizy wynika, że ​​wynik ten został osiągnięty dzięki dobrym stawkom płac i zapłacie podatku VAT, który generowany jest przez sieci hurtowe Socar, znacząco zwiększając aktywność w drugiej połowie roku.

Oczekiwania wobec znacjonalizowanej sieci Glusco, zarządzanej przez NJSC Naftogaz Ukrainy, nie spełniły się. Nigdy nie zanotowała zysku w trzecim kwartale. Pozostaje nam tylko czekać na zapowiadane przeniesienie Glusco pod dachem Ukrnafty, teraz decyzja należy do Komitetu Antymonopolowego.

Zwycięstwa punktowe

Jeśli czołowe pozycje OKKO i Socaru nie są już nowością, to wzrost BRSM w trzecim kwartale z pewnością można uznać za sensację. W efekcie, jeśli w pierwszym półroczu 2023 roku sieć płaciła średnio 7 mln UAH podatku VAT, to w trzecim kwartale – aż 298 mln UAH! Jak?

Już w sierpniu okazało się, że fiskus „przekonał” Białoruski Republikański Związek Młodzieży do zapłaty 200 mln UAH podatku VAT za „stare wyczyny”. Jednocześnie potroiła się kwartalna stawka za produkty nierafineryjne, a ponad trzykrotnie wzrosła stawka akcyzy na benzyny mieszane zawierające alkohol, które Białoruski Republikański Związek Młodzieży produkuje w swoich minirafineriach (nie jest to jeszcze jasne, czy ich produkcja wzrosła lub czy obciążenie podatkowe wzrosło do odpowiedniego poziomu). W rezultacie sieć Andrija Biby w ciągu kwartału z outsidera w rankingu podatkowym stała się liderem: obciążenie podatkowe wzrosło z 0,46 UAH/l w drugim kwartale do 2,39 UAH. „Kredyt” na dziewięć miesięcy – 1,21 UAH/l.

Kolejnym bohaterem kwartału była sieć Avantage 7, od dawna outsider w rankingach podatkowych. Przypomnijmy, że w drugim kwartale 2023 roku spółka wykazała wynik minus 42 kopiejek/l. Oznacza to, że budżet nadal musiał zapłacić dodatkowo. Nagle, na początku października, fiskus nagle anulował 53 koncesje na prowadzenie sprzedaży detalicznej dla stacji Avantage, co zmusiło je do zaprzestania działalności.

Według istniejących danych osiągnięto już wzajemne zrozumienie, spółka wpłaciła nawet z góry pierwsze „dobrowolne” składki na rachunki rządowe. Co prawda będzie można to zweryfikować już na podstawie wyników IV kwartału, ale na razie Avantage 7 w dalszym ciągu utrzymuje minimalne obciążenie podatkowe przez dziewięć miesięcy 2023 roku.

Sądząc po niektórych „przełomach” w statystykach poszczególnych graczy, można powiedzieć, że urzędnicy skarbowi przeprowadzili prace tematyczne w kilku sieciach regionalnych. Sprzedawcy paliw znaleźli się na liście kategorii priorytetowych do kontroli. Wiele firm zgłasza szeroko zakrojone audyty obejmujące okres ostatnich siedmiu lat.

Wciąż jest miejsce na exploity

Obciążenia podatkowe wzrosły we wszystkich głównych sieciach, lecz nadal utrzymują się znaczne różnice w obciążeniach fiskalnych. Największy potencjał ma oczywiście UPG – najbardziej efektywna sieć pod względem wolumenu sprzedaży poprzez jedną stację benzynową.

Niewątpliwie KLO, których działalność koncentruje się na najbardziej płynnym rynku w kraju – stolicy, może być więcej. Świadczą o tym także wskaźniki pozostałej na rynku grupy Privat, która jednak razem tworzy największą sieć w kraju liczącą prawie 900 stacji (marki ANP, Avias i inne). Prywatnicy, dysponując czterokrotnie mniejszą sprzedażą na stację niż KLO, mają większy wynik podatkowy. Chociaż to oczywiście za mało.

Na tle ogólnego wzrostu obciążeń podatkowych pojawia się coraz więcej pytań dotyczących sieci VST i MOTTO. Wskaźniki VST w trzecim kwartale 2023 roku wyglądały dobrze, biorąc pod uwagę akcyzę na domowe paliwo, które „gotowane” jest w swoich minirafineriach przez znaną firmę Sun Oil. By the way, podobnie jak BRSM, płatności podatku akcyzowego za kwartał wzrosła prawie czterokrotnie - do 50 mln UAH. Ale po pierwsze, akcyza nie jest podatkiem operacyjnym, a po drugie, już w 2021 roku wypowiedziano dzierżawę sieci VST przez struktury Sun Oil .

MOTTO spadło w przepaść, zostało jednak podniesione przez niegdyś potężnego Parallela: stwierdzono, że ten ostatni przejmie dostawy paliwa dla MOTTO. Na rynku mówi się o dalszej integracji obu sieci, co powinno wpłynąć także na wskaźniki podatkowe MOTTO. Nawiasem mówiąc, Parallel, niewielka sieć 22 stacji benzynowych zlokalizowana w zrujnowanym Donbasie, wykazała w trzecim kwartale ładunek na poziomie 1,95 UAH/l.

Wskaźnik zmiany 

Czy możesz sobie wyobrazić, że kierowcy Uklon zarabiają od dwóch do trzech razy mniej niż UBER? Wydawałoby się, że jest to niemożliwe, a jednak właśnie takie cuda widzimy w raportowaniu stacji benzynowych (patrz rys. 3).

Pogląd na realny poziom wynagrodzeń w tej branży można uzyskać na podstawie wskaźników pięciu wiodących sieci - 22 254 UAH (w tym podatek dochodowy od osób fizycznych) lub 18 248 UAH „w ręku”. Jednocześnie po drugiej stronie „turniejowej” tabeli widzimy pensje na poziomie 10,7, a nawet 3 tys. UAH miesięcznie łącznie z podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Co to znaczy? Pierwszy oczywisty wniosek jest taki, że właściciele „optymalizują” podatki od wynagrodzeń. Po drugie, co ważniejsze, przedsiębiorstwa te stosują programy mające na celu unikanie podatku dochodowego i podatku VAT. W końcu pracownicy otrzymują wynagrodzenie w gotówce oprócz płac rynkowych, a nawet wyższe.

Na przykład, jeśli według Państwowej Służby Podatkowej Białoruski Republikański Związek Młodzieży zatrudnia 3647 pracowników, a średnia pensja wynosi 8536 UAH (wliczając podatek dochodowy od osób fizycznych), to aby zapewnić sobie pensję, podobnie jak pięć największych firm, zapotrzebowanie na gotówkę wynosi ponad 41 milionów hrywien (wyobraź sobie, że zdobądź te torby banknotów). Avantage 7, według podobnych wyliczeń, wymaga pamięci podręcznej w wysokości 9 mln UAH miesięcznie.

Skąd zazwyczaj pochodzi gotówka? „Przekręcanie” za pomocą „dołów podatkowych”, handel bez wydawania paragonów czy manipulowania czekami itp. Istnieje całkowita pewność, że program ten nie ogranicza się do konieczności korzystania z pamięci podręcznej w celu wypłaty świadczeń pracowniczych. Przecież nie ma sensu ryzykować „za grosze”.

Wniosek trzeci: zostawiając taki bałagan z wynagrodzeniami, właściciele firm pokazują swoją rzeczywistą gotowość do skorygowania płatności podatków w ogóle. Czekają, aż organy podatkowe zmienią swoje podejście, aby móc powrócić do starych schematów. A jeśli VAT będzie można płacić w zależności od sytuacji, to nie zadziała to w przypadku wynagrodzeń: jeśli raz je podniesiesz, nie będzie można ich przewinąć. Dlatego też analiza oficjalnych stawek wynagrodzeń powinna stać się ważnym obszarem uwagi specjalistów podatkowych. Jest to wątek, który może prowadzić do skutków na większą skalę niż niepłacenie podatku dochodowego od osób fizycznych i jednolitego podatku socjalnego.

Drony i kamizelki kuloodporne

„Kto nie płaci podatków, okrada wojsko” – tak obecną sytuację opisał szef parlamentarnej komisji podatkowej Daniil Getmantsev. To właściwie to samo, co okradanie budżetu państwa, na co w prywatnych rozmowach lubią narzekać ci gracze rynkowi, którzy mają minimalne obciążenia podatkowe.

Ile skarb państwa traci na detalicznym rynku paliw? Jeżeli za wskaźnik przyjmiemy 2,07 UAH/l – średnią dla pięciu liderów – to straty wyniosą około 9 miliardów UAH. Tak, te pieniądze nie rozwiążą wszystkich problemów, ale ile jest kołowrotów, dronów, kamizelek kuloodpornych?

Co z tym zrobić? Przede wszystkim urzędnicy skarbowi muszą stale pracować. Na rynku pojawia się wiele skarg na czynnik ludzki, niezrozumiałe wymagania, które w oczywisty sposób wynikają z braku jasnych wytycznych dotyczących planowania obciążeń podatkowych. Wymaga to dużo pracy analitycznej, gdyż na rynku istnieją dobre przesłanki do zbudowania przejrzystego biznesu, które powinny stać się wytycznymi dla organów podatkowych i rynku. Wspomniane 2 UAH/l to minimum, które obecnie widać ze wszystkich stron. I należy to komunikować biznesowi. Musimy zacząć od podatków od wynagrodzeń.

Kolejnym ważnym elementem powinna być jawność danych na temat płacenia podatków przez handlowców ropą naftową. Zapis ten, nawiasem mówiąc, znajduje się w ustawodawstwie, ale ze względów formalnych nie jest wdrażany. No cóż, jaką tajemnicę wojskową stanowią statystyki dotyczące płatności podatków? Nawiasem mówiąc, rozgłos tych danych pomoże ocenić pracę zarówno Państwowej Służby Podatkowej, jak i przedsiębiorstw.

Tak, są sukcesy. Czy jednak cel, jakim jest płacenie podatków w całości, został osiągnięty? NIE.