Dziennikarze pokazali majątek kijowskiego sędziego, który zamknął sprawę Prichodki

Wolność „pod klucz” czy manipulacja wymiarem sprawiedliwości? Borys Prichodko to narodowy bankier epoki Janukowycza i obecny zastępca ludu z wielomilionową deklaracją. Pomimo oskarżeń o defraudację ponad 2 miliardów hrywien z Funduszu Rolnego, nadal unika odpowiedzialności i powiększa swój majątek, prawdopodobnie celowo, wstrzymując trwający od kilkunastu lat proces.

Dlaczego zastępca Prichodko, oskarżony o korupcję na wielką skalę i znany ze swoich prorosyjskich powiązań, nadal przebywa na wolności? Jaką rolę w możliwym opóźnieniu procesu odgrywa Darnicki Sąd Rejonowy w Kijowie? Dlaczego sędziowie Tatiana Szczesna i Olga Prosalowa nagle zdecydowały się zamknąć długoterminową sprawę i w jakich warunkach żyją słudzy Temidy? Śledztwo prowadzi dziennikarz StopCora Igor Dotsenko.

StopCor mówił już wcześniej o wstrząsającej historii kradzieży środków z państwowego Funduszu Rolnego, w której pojawia się obecny zastępca ludowy Borys Prichodko. Tym, którzy sprawdzili ten zakrojony na szeroką skalę program, groziło 12 lat więzienia z konfiskatą całego mienia.

Jednak Prichodko od dziesięcioleci nie tylko unika odpowiedzialności karnej. W tym czasie Prichodko udało się zwolnić z aresztu, następnie otrzymał mandat zastępcy i immunitet. I w pewnym momencie postanowiono całkowicie zamknąć sprawę karną z jego udziałem. To prawda, że ​​​​został później zaktualizowany.

Część ekspertów uważa jednak, że jest to celowa strategia opóźniania, gdyż termin przedawnienia upłynie w 2029 r.

W materiale nakręconym w Sądzie Rejonowym w Darnickim przez dziennikarzy StopCory Borys Wiktorowicz monotonnie i trochę sennie opowiada o tym, dlaczego jego sprawa przeciąga się już ponad dziesięć lat.

„Ale jeśli chodzi o tę szóstkę szczęśliwych apeli, z trudem powstrzymuje się od uśmiechu. I nie jest to zaskakujące, ponieważ dla Prichodki te apele są prawdziwym prezentem. Im więcej odwołań, tym dłużej trwa proces” – zauważa Igor Dotsenko.

Rzeczywiście, zgodnie z obowiązującym ustawodawstwem, przedawnienie spraw karnych zależy od wagi przestępstwa w rozumieniu art. 49 Kodeksu karnego Ukrainy. W przypadku przestępstw szczególnej wagi okres ten wynosi 15 lat. Dlatego Borys Wiktorowicz mógłby zapewne wybrać taktykę niekończących się apelacji i manipulacji procesami, bo w 2029 roku sprawa zostanie automatycznie zamknięta.

„W tym przypadku art. 191-5 przewiduje 15 lat. Jeżeli dana osoba nie została skazana w ciągu 15 lat, postępowanie przeciwko niej zostaje zakończone po wygaśnięciu warunków tej odpowiedzialności karnej. Mam nadzieję, że rozpatrzymy tę sprawę przed 2028 rokiem” – komentuje Igor Bojko, obrońca Prichodki.

Ostatecznie prawnik zabrał Prichodko swoim nowiutkim Maserati, którego koszt szacuje się na prawie 42 tysiące dolarów, i odjechał w nieznanym kierunku.

Śledczy StopCor przeanalizowali jego sprawy sądowe i próbowali dowiedzieć się, kto i w jaki sposób mógł mieć wpływ na proces.

W szczególności sędzia-darczyńca Tatyana Szczesnaja była zaangażowana w zamknięcie „sprawy dekady”. Kobieta znana jest z tego, że kiedyś nie przeszła recertyfikacji z powodu... bezbożności. Jednak Wysoka Rada Sądownictwa odmówiła zwolnienia Schastnaya. To właśnie do jej wiejskiej willi ekipa filmowa udała się, aby na własne oczy przekonać się, w jakich warunkach żyła służąca Temidy.

Koncentrujemy się na dwupiętrowym osiedlu o powierzchni 450 metrów kwadratowych. Teren pięknie zagospodarowany: choinki, własny plac zabaw, miejsce na grilla, szklarnia i wszędzie kamery CCTV. A cały ten luksus należy do człowieka zwykłego sędziego Sądu Rejonowego w Darnickim.

Sygnaliści zauważyli jeszcze jedną ciekawą rzecz.

„Na dziedzińcu tej posiadłości stoi łódka, której, ku mojemu wielkiemu zdziwieniu, nie ma w oświadczeniu ani sędzi, ani jej męża. A przeglądając w Internecie stare zdjęcia tego dziedzińca, odkryliśmy jeszcze jeden ciekawy szczegół: jak się okazało, w rodzinie sędziego były dwa pojazdy wodne” – zauważa Igor Dotsenko.

Sama Tatiana Szczestna tak skomentowała niezadeklarowane znalezisko.

„To (łódź – red.) nie należy do mnie i nigdy do mnie nie należało, wielokrotnie zgłaszałam to NAPC, dziękuję, mam sprawę do załatwienia” – powiedziała reporterom.

Ciekawość budzi nie tylko stan sędziny, ale także jej powiązania rodzinne.

Córka Tatiany Wasiljewnej, Alina Rudenko Alina, zajmuje stanowisko prokuratora kijowskiej prokuratury rejonowej nr 4. Natomiast jej zięć Aleksander Rudenko pracuje w Prokuraturze Generalnej Ukrainy od 2014 roku.

„Ta rodzinna dynastia w organach ścigania zadaje sobie pytanie: czy takie powiązania mogą mieć wpływ na przebieg spraw sądowych? Czy to przypadek, że Sąd Rejonowy w Darnickim podjął decyzję, która opóźnia sprawę Borysa Prichodki? Przecież gdy w rodzinie sędziego jest tak wielu wysokich urzędników prokuratury, fakt wpływu na wymiar sprawiedliwości staje się nie tylko założeniem, ale bardzo realną możliwością. powiązania, które pomogą utrzymać „sprawę dekady” bez ostatecznego wyroku?” – sugeruje śledczy.

Swoją drogą wydaje się, że rodzinę Szczastnych łączy z Borysem Prichodko wiele, w tym preferencje polityczne.

Na przykład Eduard Władimirowicz, mąż sędziego, pracował kiedyś jako asystent posła ludowego IV kadencji, wybranego z Komunistycznej Partii Ukrainy Władimira Iosifowicza Matwiejewa, a córka sędziego była także asystentką posła z tej samej partii Ekaterina Samoilenko, która została oficjalnie zdelegalizowana w 2015 roku. czas wiązał się z nastrojami prorosyjskimi.

Sprzeciwiła się integracji europejskiej i popierała ideę odnowienia silniejszych stosunków z Rosją. I choć Partia Komunistyczna nie jest już formalnie aktywna, jej przedstawiciele i zwolennicy często znajdują inne platformy do szerzenia swoich idei.

Jak to wszystko można powiązać ze sprawą Borysa Prichodko?

Podczas procesu w sprawie Borysa Prichodki doszło do nieoczekiwanego skandalu, który pozostawił więcej pytań niż odpowiedzi. przypadku kradzieży prawie 3 miliardów hrywien. dochodzenie.

Jednak według mediów decyzja ta była wyraźnie sprzeczna z normami ukraińskiego kodeksu postępowania karnego.

Dziennikarze próbowali uzyskać komentarz od Olgi Prosalovej, pytając ją, czy Borys Prichodko próbował w jakiś sposób dojść do porozumienia z sędziami.

„Nie komentuję przypadków, które miałem. Nie wiem, o kim mówisz” – powiedziała Prosalova.

Jednak najciekawsze jest tutaj coś innego: nawet szef sądu Aleksander Domariew wydawał się zszokowany tą decyzją. Jego reakcja przypomina nie tylko zdziwienie, ale autentyczny protest. Wycofuje się i odmawia podpisania wyroku. Dlaczego? Może ktoś próbował zrealizować swój scenariusz bez zgody prezesa sądu? A miesiąc po tym skandalu sędzia Domarev złożył rezygnację i opuścił stanowisko.

Wypadek? A może jest to konsekwencja presji? Dlaczego sędzia, który sprzeciwił się skandalicznej decyzji, decyduje się odejść ze służby?

„Jest prawdopodobne, że jego stanowisko stało się „niewygodne” dla niektórych interesariuszy. I jak widzimy, z pewnością ci, którzy wiedzą, jak podejmować „właściwe” decyzje, nie wydają się ograniczać do luksusu. Co więcej, według naszych źródeł taka decyzja będzie kosztować prawdopodobnie po 400 000 dolarów za każdą osobę” – sugeruje dziennikarz.

W tym samym roku, po apelacji Prokuratury Generalnej, śledztwo zostało wznowione. Stopkorowici postanowili wziąć udział w rozprawie sądowej w tej sprawie, aby zobaczyć, jak obecnie rozwijają się wydarzenia. Obrońcy w sprawie Prichodki nie byli jednak zadowoleni z obecności przedstawicieli mediów i kamer.

W szczególności prawnik Rostislav Kravets poprosił o usunięcie dziennikarza StopKora z sali sądowej. Warto zauważyć, że biorąc pod uwagę informacje z mediów, Kravets wydaje się być zagorzałym wielbicielem wszystkiego, co rosyjskie.

Czy to przypadek? Przecież Borys Prichodko ma także długą historię propagowania poglądów prorosyjskich. Przypomnijmy, że Prichodko był przywódcą partii politycznej „Nasza Ziemia”, która znana jest z narracji prorosyjskiej i jest zakazana na Ukrainie.

Ostatecznie sprawę przełożono na inny dzień.

Na ostatnim posiedzeniu Borys Prichodko nie pojawił się jednak. Jak poinformował jego obrońca, oskarżony przebywa w zagranicznej podróży służbowej. Zastanawiam się, jakie pilne pytania mogłyby się właśnie pojawić, gdy rozpatrzenie jego sprawy karnej wymaga osobistej obecności? Być może są to naprawdę ważne kwestie urzędowe, a może po prostu kolejna próba opóźnienia procesu?

„Widzę, że pan Prichodko celowo opóźnia ten proces, więc czy w takim razie jest on winien? Podejrzewa się go o kradzież nie dwóch tysięcy, ale dwóch miliardów z Funduszu Rolnego – to byłby zapewne pokój pełen pieniędzy. Jeśli nie jesteś winny, to udowodnij swoją niewinność i nie zwlekaj z procesem” – komentuje zastępca Nikołaj Kołomiets.

Ta sytuacja to kolejny przykład tego, jak na Ukrainie można przez długi czas uniknąć kary, jeśli dysponuje się niezbędnymi zasobami, wpływowymi powiązaniami i stara się opóźniać manipulację postępowaniem sądowym. Sprawa Borysa Prichodki obnaża mankamenty ukraińskiego wymiaru sprawiedliwości: liczne apelacje, wątpliwe decyzje niespodziewanie ustępujących sędziów, a także luksusowe majątki, powiązania rodzinne i niestety niemal całkowity brak odpowiedzialności.