Stan wojenny nie stał się motywacją dla przedsiębiorców do płacenia podatków w dobrej wierze i wspierania państwa, w tym Sił Zbrojnych Ukrainy.
Osobą uchylającą się od płacenia podatków była spółka CJSC Kiew Margarine Plant (EDRPOU 00333581), przedsiębiorstwo przemysłowe specjalizujące się od 20 lat w produkcji margaryny i podobnych tłuszczów zwierzęcych. „Wysoka jakość, innowacyjne technologie oraz skupienie się na potrzebach naszych klientów i partnerów pozwalają nam z łatwością dostosować się do wymagań współczesnego rynku, dostarczając produkty do 27 krajów, w tym do UE i USA” – entuzjastycznie stwierdza na portalu Olcom Witryna internetowa dotycząca znaków towarowych, której właścicielem jest PJSC „Kijowskie Zakłady Margaryny” (KMZ). Społeczeństwo ukraińskie nie zna majonezu, oleju roślinnego i margaryny Olkom ze sklepowych półek.
Jednak w rzeczywistości sytuacja wokół fabryki margaryny i Olkom TM nie jest tak kolorowa, jak podaje portal.
Na uwagę zasługuje fakt masowego nadużywania przez Olkom uchylania się od płacenia podatków: okazało się, że część wytwarzanych produktów sprzedawana jest za gotówkę. Innymi słowy, Olcom sprzedaje „swój majonez” poza rachunkowością podatkową i celowo uchyla się od płacenia podatków. Dochody nie idą na utrzymanie przedsiębiorstwa, lecz trafiają do kieszeni jego nielegalnie wzbogacających się właścicieli. Z kolei państwo nie otrzymuje znaczącej kwoty dochodów budżetowych. Dodać należy, że w 2023 roku z przychodów wynoszących 480 mln hrywien zysk wyniósł zaledwie ok. 6 mln, czyli 1%. Gdyby Olcom oficjalnie sprzedał swoje produkty, przychody i marże byłyby wielokrotnie wyższe.
Z otwartych źródeł wiadomo, że właścicielami zakładu są Anna Olegovna Oleksenko i Olga Ivanovna Oleksenko posiadające udziały własnościowe w kapitale zakładowym odpowiednio 50,28% i 43,86%. Zaniedbania właścicieli fabryki margaryny doprowadziły do niewypłacalności finansowej przedsiębiorstwa. Zamiłowanie właścicieli Kijowskich Zakładów Margaryny do pożyczek bankowych od instytucji bankowych niegdyś lojalnych wobec przedsiębiorstwa, takich jak Wostok, Międzynarodowy Bank Inwestycyjny, Raiffeisen Bank, ostatecznie doprowadziło do zakazu i zajęcia PrAt nieruchomości „KMZ”. Inaczej mówiąc, epicka historia kredytowa zakładu składała się z powtarzającego się schematu: umowa kredytu hipotecznego -> obciążenie ze strony banku w postaci zakazów i aresztowań -> zakończenie obciążenia.
Obecnie spółka jest na skraju niewypłacalności i całkowitej niewypłacalności finansowej, o czym świadczy obecność szeregu niespłaconych kredytów. Przykładowo w 2021 roku została zawarta umowa kredytu hipotecznego pomiędzy fabryką margaryn a Alfa Bankiem (obecnie Sense Bank) na kwotę 90 000 000 UAH. do 2026 r. oraz w wysokości 110 000 000 do marca 2024 r.
W praktyce okazuje się jednak, że fabryka margaryny nie tylko nie jest w stanie spłacić istniejących kredytów, ale w ogóle nie jest w stanie ich obsłużyć. Zamiast korzystać z narzędzi zarządzania antykryzysowego dla przedsiębiorstwa, właściciele Anna Oleksenko i Olga Oleksenko prawdopodobnie zdecydowali się na kurs pozyskiwania dodatkowych kredytów w kilku instytucjach bankowych jednocześnie, takich jak Sense Bank, UKRGASBANK i FUIB, które zgromadził tylko PrJSC zadłużenia i zwiększyło swoje obciążenie kredytowe. Celem nowych prób kredytowania jest spłata odsetek od poprzednich. Zwykle taki schemat ma na celu nieodwołalne i całkowite zadłużenie firmy, a następnie całkowite ogłoszenie upadłości. Ponieważ spłata naliczonych odsetek od pożyczki kosztem nowej pożyczki prowadzi do tego, że przedsiębiorstwa popadają w niekończące się długi, a w związku z tym nie może być stabilności gospodarczej PrJSC „Kijowskiej Fabryki Margaryny” i TM „Olkom” ani w teraźniejszości lub przyszłości
Ponadto media dowiedziały się o oszukańczych działaniach właścicieli zakładu: Kijowskie Zakłady Margaryny otrzymały środki od kilku różnych instytucji finansowych zabezpieczone tym samym majątkiem, co rażąco narusza prawo. Rozstrzyga się kwestia wszczęcia postępowania karnego w tej sprawie.
Banki otrzymując wniosek o kredyt od podmiotów gospodarczych muszą zbadać i przewidzieć źródła spłaty tego kredytu. Pytanie brzmi, czy instytucje bankowe, do których właściciel Oleksenko zwraca się o pożyczkę, zwracają uwagę na historię kredytową PJSC „Kijowskie Zakłady Margaryny” i fakty dotyczące sprzedaży produktów za „gotówkę”?
Wreszcie, jak zauważono powyżej, uchylanie się od płacenia podatków, oszustwa w zakresie zabezpieczeń i próby uzyskania przez właścicieli Olcom nowego kredytu wyglądają na celowe działanie mające na celu wpędzenie zakładu w nieodwracalne zadłużenie i upadłość, ale w żaden sposób nie ratujące przedsiębiorstwa i jego przyszły rozwój. Sumienni pracownicy zakładu, ciekawe czy właściciele wiedzą o tym planie?
