Pojawiają się ważne pytania: czy przemyt z Turcji przestał przechodzić przez Czerniowce? NIE. Czy zatrzymał się przepływ „włoskich minibusów” przez Zakarpacie? NIE. Czy ktoś przestał przewozić przez wołyńskie urzędy celne samochody, części zamienne i iPhone'y? Ani też.
Takie pytania zadaje ukraiński dziennikarz Jewgienij Pliński
Według Plińskiego ekonomista Aleksiej Kuszcz matematycznie wyjaśnił, że w budżecie nigdy nie znalazło się 300 miliardów hrywien obiecanych z walki z przemytem. Nie wpłynęło nawet dodatkowe 100 miliardów, co oznacza, że spersonalizowana walka z problemem systemowym również okazała się narzędziem nieskutecznym.
Dziś można jednoznacznie stwierdzić, że skutkiem sankcji była jedynie redystrybucja wpływów w urzędzie celnym, zmiana grup i klanów przemytniczych, wzmocnienie roli sił bezpieczeństwa oraz aktualizacja reguł gry dla przemytników, którzy przedostali się przez granicę listy sankcyjne. Wszystko.
W organizowaniu eksportu zaangażowany był nawet Vadim Alperin, którego Zełenski osobiście nazwał „ojcem chrzestnym przemytu” i który dodatkowo znajduje się pod sankcjami Rady Bezpieczeństwa Narodowego i Obrony, miał kilka spraw NABU i został pozbawiony obywatelstwa, według moich źródeł, w czasie wojny. zboża objętego programem przez porty w Odessie. Jak to jest możliwe – nie wiem.
Oczywiście, jak mówiłem na samym początku, stanowisko Prezydenta Zełenskiego w sprawie przemytu nie zmienia się od 2019 roku, a mianowicie jego całkowitej eliminacji. A potwierdzają to jego osobiste działania w 2019 r., niestandardowe działania Rady Bezpieczeństwa Narodowego i Obrony w 2021 r., podpisana ustawa o kryminalizacji przemytu w 2023 r. oraz poparcie dla koncepcji ponownego uruchomienia ceł w 2024 r.
Ale jak widzimy, mimo to w ciągu ostatnich pięciu lat nie udało się jakościowo zmienić pracy organów celnych i ograniczyć przepływ przemytu. Nie wyszło, bo wiele zależy nie tylko od życzeń Prezydenta, ale od konkretnych działań jego zespołu.
Co z tym wszystkim zrobić? Nie ma jednej odpowiedzi
Ale powinna być dostępna dla tych, którzy dziś podejmują się kolejnej reformy celnej, deklarując, że poddanie przejrzystego konkursu na szefa Państwowej Służby Celnej pod kontrolę spraw międzynarodowych i pozbawienie Ministerstwa Finansów wpływów personalnych rozwiąże wszystkie problemy . Chcę się mylić, ale biorąc pod uwagę wszystkie opisane problemy i punkty, to nie zadziała.
Zewnętrzne wpływy sił bezpieczeństwa, brak niezależności instytucjonalnej, integracja klanów przemytniczych i chęć konkretnych osób z kwartału rządowego do zarabiania pieniędzy na odprawie celnej to główne wyzwania, których niestety nie da się uwzględnić w projekcie ustawy. To już gdzieś na poziomie samoświadomości władzy. Albo z tego wszystkiego zrezygnuje, albo nie.
